Wereldlichtjesdag 2014

brandende kaarsen
Wereldlichtjedag is op de tweede zondag van December. Wereldwijd worden om 19.00 uur savonds kaarsjes aangestoken voor overleden kinderen. Het maakt niet uit hoe oud het kind was, hoe lang het geleden is en wat uw relatie met het kind was.

Samen met Wendel Leenders heb ik een viering georganiseerd voor de regio Boxtel en Vught. Zo’n 75 mensen kwamen ’s avonds bijeen in het protestantse kerkje in Boxtel, 29 namen werden genoemd en in totaal zijn er 130 kaarsen aangestoken voor de kinderen die gemist worden.

Een indrukwekkende zee van licht.
foto krantDe viering had als thema ‘samen stil staan, samen verder gaan’ en dit thema kwam terug in de mooie teksten, gedichten, muziek en rituelen. Het belangrijkste onderdeel van de viering was het noemen van de namen en aansteken van de gekleurde kaarsen die in paartjes stonden opgesteld. Symbool voor verbondenheid en de kleur die de overleden kinderen hebben gebracht in het leven.

Een ander belangrijk ritueel was het vullen van lege hartjes met mooie herinneringen en gedachten. Iedereen mocht hierover iets opschrijven en vervolgens in een hartje doen. ‘Koester deze herinnering in uw hart, samen met de andere momenten die u samen hebt beleefd’ zo was de boodschap. Aan het hartje hing een lintje en mensen gaven later aan dat het zeker een plaatjes in de kerstboom krijgt.

Er waren ook een aantal mensen die iets over hun kind vertelden. Zo was er een moeder die een prachtig gedicht las van haar 11 jarige zoon die een paar jaar later overleed. Er was ook een meisje die vertelde over de plek van haar overleden broertje in het gezin en een andere moeder las een gedichtje dat op het rouwkaartje van haar overleden baby dochtertje had gestaan. Ontroerende verhalen.

hartje

Jet en zoon Jelle Berkers lieten een paar prachtige nummers horen waaronder ‘Jij woont in mijn hart’ uit de musical Tarzan en ‘Hart van mijn gevoel’ van De Kast. Na afloop was er gelegenheid voor koffie, thee en wat lekkers. En iedereen mocht een kaarsje en boekje met de teksten mee naar huis nemen.

Na de viering zei een vrouw in tranen dat ze zoiets nog nooit voor haar overleden kindje had gedaan maar dat ze er volgend jaar zeker weer bij is. Ook andere reacties waren positief. Ik kijk dan ook terug op een hele bijzondere en waardevolle avond.